Gisteren kreeg ik in een mailtje het verzoek om te stemmen op een schilderij, dat was ingezonden voor een wedstrijd van Project Rembrandt. Als prijs kun je schilderspullen winnen en tien winnaars mogen jureren bij de finale van Project Rembrandt. Dat is natuurlijk leuk.
Toen ik op de link klikte, kwam ik terecht op een website vol ‘Sebassen’. De winnaar van vorig jaar, Sebas Groot, heeft een half uur lang geposeerd tijdens een livestream op de website van Project Rembrandt. Deelnemers aan de wedstrijd moeten een portret van Sebas schilderen en een foto van het schilderij voor 29 november uploaden. Je kunt dus nog meedoen als je wilt.
In de opdracht staat geschreven: ‘Verwerk je eigen signatuur’. Toch is het opvallend hoe weinig ik een eigen signatuur tegenkwam. De meeste Sebassen lijken op een van de twee foto’s die onder de video op de site staan. De plaatsing op het doek van het portret is ook vaak hetzelfde, net als de kleuren. Vrijwel iedereen doet z’n best het portret zo goed mogelijk te laten lijken op de foto.
Tijdens de live poseersessie mocht je Sebas en Tyas, een docent en coach tijdens het project, online vragen stellen. Een meisje van negen vroeg aan Tyas: “Hoe word je net zo beroemd als Rembrandt?”
Tyas’ antwoord was: “Natuurlijk is het heel hard werken, het is heel veel doen. Maar wat je juist bij iemand als Rembrandt ziet, en nog steeds bij kunstenaars die in deze tijd heel beroemd worden, is dat ze nét even anders zijn dan anderen. Ze durven op te vallen, ze experimenteren veel. Ze hebben alle technische kennis, maar ze weten daar net iets anders mee te doen dan de mensen om hen heen. Daardoor vallen ze op.”
Goede vraag van zo’n klein meisje. De deelnemers zullen het antwoord toch ook gehoord hebben. Het grappige is, dat toch de meeste inzendingen niets bijzonders of eigens hebben. Die willen vast niet beroemd worden J. Ga maar eens kijken: je ziet zes pagina’s met elk 40 Sebassen die allemaal vrijwel hetzelfde kijken als de twee foto’s, netjes nageschilderd. Sommige technisch best knap, andere minder.
Waar zijn bijvoorbeeld de andere materialen dan verf? Nergens staat dat je moet schilderen, alleen dat het een portret moet zijn. Ik zie geen collages, geen druktechnieken (Rembrandt etste zelf heel veel), geen geboetseerde koppen, alleen maar schilderijen in best klassieke stijl.
Er zijn een paar schilders die een poging hebben gedaan om iets bijzonders neer te zetten: er zijn nogal wat Sebassen met een Rembrandt-accessoire als een hoed, een penseel of een deel uit een Rembrandtschilderij. In één schilderij zie je een spiegel met daarin een portret van de schilder, een ander heeft een schilderij van Sebas op de muur achter het portret geschilderd en twee schilders hebben een mondkapje toegevoegd. Best grappig, maar daar gaan ze niet mee winnen vrees ik.
Maar op de meeste schilderijen zie je alleen een al dan niet lijkend portret met een achtergrond. Niets eigens, niets opvallends.
De makers van het programma vormen de jury van deze wedstrijd. Zij gaan volgens de website ‘de beste en meest verrassende portretten’ selecteren. Omdat er niet zo veel verrassende portretten zijn, lijkt me dat niet zo’n moeilijke opgave.
Daarom even een oproep: je hebt nog een paar dagen – als je tijd hebt, kun je nog een bijzonder portret in eigen stijl kunnen maken. Je kunt makkelijk winnen, je hebt weinig concurrentie! Mijn stem heb je alvast! En anders is er volgend jaar vast een nieuwe mogelijkheid.
