Als ik ‘problemen’ heb in mijn leven, zoals nu met een dakisolatiebedrijf en een advocaat, dan doe ik mijn best het als een spelletje te zien. Spelen maakt alles leuker. Je durft meer en je bent minder bang om te mislukken. Het maakt je vrijer om dingen zomaar uit te proberen.
Een bekende definitie van spelen is: een vrijwillige poging om een overbodige hindernis te overwinnen (Bernard Suits). Dat klopt helemaal: bij spelen doe je de meest onzinnige dingen op een super serieuze manier. Je doet je uiterste best om met een onhandige stok een balletje in een klein gaatje te krijgen of op een computer een boos vogeltje zo hard af te schieten dat er een varken wordt vermorzeld.
Als je poging lukt, ben je blij. Maar belangrijker: als het niet lukt, probeer je het op een andere manier. Je slaat iets harder of zachter, schudt langer, je drukt iets sneller op de knop. Je past je strategie zó aan, dat de kans groter is dat het de volgende keer wél lukt.
In een spel is het niet erg als iets niet in één keer lukt. Sterker nog: dan zou het een saai spel zijn en zou je het niet meer leuk vinden. Gemiddeld zo’n 80% van je pogingen in een spel mislukt, maar je weet dat het moet kunnen omdat je het anderen hebt zien doen. Dat wil jij ook! Je blijft dus oefenen en je strategie aanpassen, totdat je het resultaat hebt dat je wilt.
Wat een goed gevoel geeft het, als het na al dat oefenen lukt! En daarna nog eens! En nog eens! Totdat het niveau je gemakkelijk afgaat en de verveling toeslaat. Dit gaat té gemakkelijk. Je zoekt een nieuwe uitdaging.
Binnen een spel is altijd een hoger niveau mogelijk. Een betere tactiek, een betere techniek. Van de hoofdklasse naar de eerste divisie en vervolgens naar de eredivisie. Je wordt beter en beter, steeds een nieuw level. Met weer nieuwe uitdagingen.
In een spel overwin je overbodige hindernissen: ze zijn puur fictief. Dan durf je te mislukken – sterker nog, je vindt het leuk, omdat je weet dat als je zo’n hindernis overwint, je béter bent dan je was. Je hebt iets bijgeleerd.
Als het je lukt om je kunst ook als een spel te zien, wat zou er dan gebeuren?
Ben je bereid in je kunst ook 80% van wat je maakt weg te gooien, om uiteindelijk steeds beter te worden en steeds bijzonderder werk te maken? Durf je in het maken van kunst te spelen, alsof je een ‘overbodige hindernis’ wilt overwinnen door steeds een nieuwe strategie te bedenken en daarvan te leren, totdat je tevreden bent?
Als je speelt, durf je veel meer. Winnen is niet alles. Maar de moeite ervoor doen is dat wel!
Zo kun je speels zijn:
- Daag jezelf uit: besluit welke verandering je wilt maken, wat je wilt leren, waarin je wilt groeien
- Power-ups: Verzamel en activeer power-ups, goede dingen waardoor je je beter voelt. Voorbeelden: babydierenfilmpjes kijken op youtube; favoriete muziek luisteren; 10 walnoten eten; 10 push-ups; glas water, zingen. Zet de power-ups in op momenten dat je wat speelse kracht kunt gebruiken.
- Quests: bedenk voor jezelf quests, doelgerichte kleine acties die je helpen groter doel te bereiken. Ze brengen je een stap dichter bij wat je zoekt. Quests moeten interessant zijn, nieuwsgierigheid en zin in avontuur uitdagen.
- Bondgenoten: nodig mensen om jouw kunst-bondgenoot te worden. Of je nou samenspeelt of tegen elkaar speelt, dat maakt niet uit. Als je leert zien dat de wereld leert vol potentiele bondgenoten zit, is dat al een superkracht! Doe samen quests, vier samen de winst.
- Secret identity: neem een geheime identiteit aan. Kies een heroïsche nickname die jouw persoonlijke kracht neerzet. Speel alvast dat je een beroemd kunstenaar bent – hoe gedraag je je dan? Wees de held in je eigen kunst-verhaal.
- Houd je ‘score’bij: dat is de beste manier om je echt in het spel in te leven en om dieper begrip van je eigen spel te krijgen.
