Vorige week schreef ik in deze creatieve fitness tips over vakmanschap, en wat ik daar bij kunstenaars onder versta (je kunt het eventueel nalezen op https://kunstacademie-online.nl/blog/). Ik vroeg of ik daarbij nog iets over het hoofd had gezien. Daar kwamen een paar reacties op, die ik met iedereen wil delen, omdat ze volgens mij de spijker op de kop slaan en mijn lijstje mooi aanvullen. Ik vat ze samen onder de term ‘visie’.
Iedereen vult in zijn of haar leven een ‘koffer’ vol met kennis; onderwerpen geleerd op school, tijdens een studie, bij cursussen, uit boeken, van tv, uit de krant of van films. Daar horen ook bij: je opvoeding met normen en waarden, je herinneringen en ervaringen, en alles wat er in de wereld om je heen gebeurt.
Je kiest de inhoud van je koffer uit interesse en nieuwsgierigheid, uit fascinatie voor onderwerpen en uit verwondering. De één vindt de menselijke geest onmetelijk interessant, een ander leeft op bij het zien van mechanische apparaten met veel tandraderen. Ik vind zelf dieren en planten fascinerend, in al hun bizarre verschijningsvormen.
Dat totale pakket in je koffer maakt je tot wie je bent. Het zorgt voor jouw mening, je manier van leven en communiceren en je visie op het leven. Die visie helpt je kiezen wat je interessant vindt en wat niet, en daarmee ook wat je in een kunstwerk wilt laten zien en wat niet.
Gelukkig heeft ieder zo z’n eigen voorkeuren en dus z’n heel persoonlijke kofferinhoud. Jouw koffer maakt je uniek. Daardoor kun je jouw eigen draai geven aan alles wat je ziet, jouw visie laten doorschemeren, jouw stempel op de wereld drukken. Dat maakt je uniek als kunstenaar: jouw authentieke ik laten zien.
Waarom maak je wat je maakt? Waarom laat je de natuur zien in je kunst, of de stad? Wat is de zin van wat je laat zien? Wat betekent het voor je? En hoe kun je die betekenis van je kunstwerk af laten spatten?
Juist die betekenis roept een emotie op bij de kunstkijker. Hoe schilder je de lucht in een landschap die overloopt van broeiende warmte en vogelgeluiden? Hoe laat je zien dat de mensen in een beeldengroep van elkaar houden? Hoe zet je jouw gevoel, emotie, idee of mening om in een kunstwerk, zodat dat ‘verhaal’ treffend verbeeld wordt? Meer dan alleen een wollige blabla-tekst op het bordje ernaast, maar dat je het ook écht ziet in het kunstwerk?
Een ‘vakkundig’ kunstenaar kan met het verbeelden van zijn/haar persoonlijke visie de wereld een klein beetje veranderen: transformeren, innoveren, iemands kijk op de wereld nét iets twisten, iets ter discussie stellen of een fictieve arm om iemand heenslaan. Dat maakt het kunstenaarschap een maatschappelijk belangrijk en verantwoordelijk beroep.
Als je vanuit je eigen visie op de wereld jouw kunst maakt, zit je nooit zonder inspiratie en zal je het zelfs steeds boeiender gaan vinden om je met het vormgeven van je ideeën bezig te houden.
Helaas maken lang niet alle kunstenaars gebruik van de inhoud van hun koffer. Wat zit er in jouw koffer? En laat je de inhoud (jouw visie)ook zien in jouw werk? Ik hoor het graag van je!