Als iets een geweldig kunstwerk is, met impact op ieder die het ziet, maakt het dan uit wie het heeft gemaakt? Of de kunstenaar man is of vrouw, jong is of oud? Of de kunstenaar de kunstacademie heeft afgerond of zichzelf alles heeft geleerd? Of degene de hele week aan het maken van kunst besteedt, of een deel van de week?
Veel galeries en musea vinden iemand pas kunstenaar als hij of zij een academiediploma heeft en fulltime kunst maakt. De rest van de kunstenaars noemen ze ‘amateur’ en daar willen ze geen zaken mee doen.
Waarom kijken ze niet naar de kunst? Zou niet de kunst centraal moeten staan bij het selecteren van kunstenaars, en niet het aantal uren dat de kunstenaar kunst maakt?
Wat is de reden dat men denkt dat ‘amateurkunst’ minder waard is dan zogenaamde ‘professionele kunst’, alleen omdat de ‘amateur’ naast het maken van kunst ook nog andere activiteiten heeft. Misschien zijn die nevenactiviteiten trouwens wel heel kunstzinnig; misschien is zo’n ‘amateur’ wel schrijver, acteur, designer of fotograaf. En misschien inspireren die andere bezigheden wel enorm, waardoor ze onmisbaar zijn als bron voor het maken van kunst.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat ‘amateurkunst’ veel vrijer en authentieker is dan ‘professionele kunst’, omdat de kunstenaar geen reputatie hoeft hoog te houden en zich niets hoeft aan te trekken van marktontwikkelingen en grillen in de kunstwereld.
Hoe mooi zou het zijn als in musea en galeries gewoon veelzijdige, gave kunst zou laten zien, zonder te vragen naar de nevenactiviteiten van de kunstenaar? Want er worden zoveel waardevolle kunstwerken gemaakt, die niemand nu kan zien door de rare vooringenomen regels van de museumdirecteuren en galeriehouders. Waar zouden ze bang voor zijn?
In museum de Fundatie (en daarvoor in het Haags museum) is regelmatig een tentoonstelling gehouden waarvoor iedereen werk kon insturen, de Zomerexpo. De selectie ging puur op het kunstwerk, anoniem. Dat leverde geweldige exposities op. De bezoekersaantallen waren enorm en er werd veel werk verkocht. Bewijs dat aan het werk van ‘amateurs’ en ‘professionals’ niet af te lezen is door wie het is gemaakt, en dat het prima met elkaar mixt.
Laten de musea maar vasthouden aan hun elitaire criteria, maar laat dat je niet weerhouden je kunst te laten zien. Denk niet dat je een galerie nodig hebt om je werk te verkopen, als je dat wilt. Er lopen veel meer mensen langs winkeletalages dan in een galerie, dus als je wilt dat mensen je werk zien en kopen, is een passende etalage een betere dan een galerie. Kunst is voor iedereen.
Of je nu een beginnend of een ervaren kunstenaar bent, alles draait om het werk dat je maakt. Heeft dat waarde voor de kunstkijkers? Heeft het impact op de wereld, al is het maar op de mensen om je heen? Hoe meer kunst, hoe beter. Dat je misschien ook nog andere dingen doet dan kunst maken, zegt niets over de kwaliteit van je werk. Vergeet daarom het onderscheid tussen amateur en prof in de kunst.
Waar laat jij je werk zien? Ik ben benieuwd!