De grijze verfkleuren Flexa couleur locale hebben prachtige namen: ‘Balanced Spa’, ‘Relaxed Dawn’, of gewoon op z’n Nederlands ‘Nepal Accentgrijs’, ‘Kenia Wit’ en ‘Zacht Kiezel’. Op dit moment is grijs een belangrijke kleur in mijn leven, want ik heb besloten om mijn haarverf uit te laten groeien. Ik laat me verrassen door hoe grijs ik al ben. ‘Energizing Light’ lijkt me wel een mooie naam voor mijn nieuwe haarkleur.
Al ruim 20 jaar geleden begon ik met het verven van mijn haar, want de onregelmatige en ongelijke grijze plukken stoorden me. Nu, 20 jaar later, begon het verven me te irriteren: elke 6 weken moest de uitgroei weer bijgekleurd. Mijn verhuizing naar Paraguay was een mooie aanleiding om te stoppen. Vlak voor we verhuisden, wilde ik nog voor de laatste keer verven, maar de kapper was overvol, dus dat is niet meer gelukt. Meteen cold-turkey ‘afkicken’ dan maar.
Omdat ik van mezelf best donkerbruin haar heb, werd de uitgroei al snel duidelijk zichtbaar. Er moest iets gebeuren! Naar een Paraguayaanse kapper dus. In de kapsalon liepen vier jonge vrouwen rond, maar die mochten alleen vegen, haar wassen en föhnen.
De kapper zelf was een man met een manlijke assistent. Ik had van tevoren in het Spaans opgeschreven wat ik wilde, namelijk blonde plukken om de overgang van grijs naar bruin te camoufleren en hij vond het een goed idee. Vakkundig zette hij mijn haar in de blondeer met een overvloed aan zilverpapier, bijgestaan door de assistent. Het heeft in totaal ruim drie uur geduurd (mijn langste kappersbezoek ooit), maar nu mag ik mezelf ‘Blondie’ noemen.
Ik ben heel benieuwd hoe mijn grijs eruit gaat zien. Spierwit haar vind ik prachtig, maar dat zit er voor mij niet in. Flinke delen van mijn hoofd zijn nog meer bruin dan grijs, maar er zijn ook plekken bijna wit. Grijstinten zijn bijna nooit neutraal grijs, maar neigen vaak een fractie naar rood of oranje (warmer grijs) of juist naar blauw of chocola (koeler grijs). Een beetje zoals het kapsel van mrs. Slocombe in de oude tv-serie ‘Are You Being Served’ met haar overdreven kleurspoelingen.
Als je grijs gebruikt in een kunstwerk, kun je beter niet zwart met wit mengen of een voorgemengde grijs kiezen. Die grijzen lijken saai en doods. De mooiste en meest natuurlijke grijzen meng je door de drie primaire kleuren met elkaar te mengen (primair rood, geel en blauw dus). Als je dat nog nooit hebt gedaan, is dat zeker de moeite waard om te proberen: door de verhoudingen van de drie kleuren onderling iets te laten verschillen, krijg je honderden springlevende grijzen, variërend van warm tot koel. Dat lukt je nooit met zwart en wit.
Natuurlijk zijn er andere kleurcombinaties mogelijk om grijs te mengen, maar in feite meng je altijd de primaire kleuren. Ik hoor vaak de combinatie omber of gebrande sienna met ultramarijn – dan maak je een warme bruin, die ook al bestaat uit de drie primaire kleuren, iets koeler met blauw, en daarmee grijzer. Of een kleur mengen met zijn complementaire kleur: ook dat komt neer op het mengen van rood, geel en blauw. Want rood + groen is eigenlijk rood + geel + blauw.
In grijs zitten dus altijd alle kleuren! Wat een rijkdom, en hopelijk ook wijsheid. Ik ga wel zien hoe ik er over een tijdje uitzie.
Meng jij je eigen grijs? Zo niet, dan kan je het toch echt beter wel gaan doen!