Blog

Deze maand is in Amsterdam de eerste AI-galerie ter wereld geopend. AI staat voor Artificial Intelligence, kunstmatige intelligentie; in deze galerie zijn alle kunstwerken gemaakt door een computer een opdracht te geven. Er zijn digitale schilderijen en interactieve...

Als kind was ik een groot fan van Charley Brown en Snoopy; nog steeds eigenlijk. Ik had een stapel pockets met deze ‘Peanuts’-strips verzameld – in een verhuizing zijn die helaas verdwenen. Charles Schulz tekende iedere dag een Peanuts-strip in de krant. Van 1950 tot...

Als de tv aan staat, merk ik dat ik zelfs naar autoreclames blijf kijken, terwijl die me écht niet interesseren. Video’s op de computer zet ik moeilijk uit – je weet nooit wat je mist. Er wordt zoveel video- en filmmateriaal geproduceerd, dat je altijd wel iets mist,...

Nee, ik kijk nooit naar ‘Wie is de mol’. De titel ‘Jij bent de mol’ slaat op het leven ’s winters, dat ik ‘het mollenbestaan’ noem: ’s morgens met donker opstaan en ’s middags ook weer met donker thuiskomen, alsof we mollen zijn die een ondergronds bestaan voeren....

Ik houd van heldere winterdagen, waarop de zon schijnt en het koud is. Vooral aan het einde van de dag, als de schaduwen lang worden door de lage zon en de lucht wat oranjeroze kleurt. De schaduw is een raar fenomeen. Het is eigenlijk niets, maar je ziet hem wel. Als...

Je maakt kunst en je wilt daarin ontwikkelen. Ontwikkeling betekent altijd dat je iets moet veranderen. En veranderen, daar houdt je ego niet van. Je ego blijkt bij elke veranderpoging een gluiperig baasje te zijn (voor mij is het ego vreemd genoeg manlijk). Hij gaat...

Ik herinner me een aflevering van ‘Tussen Kunst en Kitsch’ van jaren geleden, waarin een man een schilderij liet zien dat hij in een kringloopwinkel had gescoord voor € 75 ,-. Het was een pointillistisch schilderij en hij kocht het met wat gaatjes erin, alsof er met...

Ik heb veel getekend in mijn leven. Op de basisschool won ik de tekenwedstrijd van de voorloper van de Rabobank met een grappig vliegend spaarvarken. Op de academie had ik vier jaar lang veel tekenvakken: naaktmodel, gekleed model, modetekenen, systeemgebonden tekenen...

Herinner je je nog de toneelstukken van het ‘Theater van de lach’, die vroeger ook regelmatig op tv waren? Absurde situaties in een decor vol deuren waar de acteurs in- en uitliepen? Een acteur aan de ene kant van het toneel hoorde zogenaamd een gesprek tussen acteurs...