Als je wilt leven van je kunst, is het belangrijk dat je je werk voor een mooi bedrag verkoopt, zodat je er ook daadwerkelijk van kunt leven. Maar ook als je nog een betaalde baan ernaast hebt of maandelijks de vaste inkomsten van een pensioen ontvangt, is het goed een eerlijke vergoeding voor je kunst te vragen. Al verkoop je maar één werk per jaar.

Kunstenaars vragen vaak veel te weinig voor hun werk. Dat komt door een paar veronderstellingen, die kunstenaars meestal hebben:

1. De kunstenaar vindt het kunstwerk zelf niet veel waard; zij (of hij, voor het gemak schrijf ik alleen ‘zij’) denkt dat iedereen kan wat zij kan, het is niet zo bijzonder, ze is eigenlijk toch geen échte kunstenaar. Wie denkt ze wel dat ze is om zoiets gewoons ‘kunst’ te durven noemen en er ook nog geld voor te durven vragen? ‘Als ik er maar wat nieuw materiaal van kan kopen, ik hoef er niet van te leven’, hoor ik vaak. Deze kunstenaar gelooft niet in zichzelf en haar kunnen.

2. De kunstenaar denkt dat als een kunstwerk minder kost, het sneller verkocht zal worden. Dat idee klopt misschien bij meubels of bij pannen, maar niet bij kunst. Als je een schilderij of beeldhouwwerk ziet voor € 150,-, terwijl de miljoenenbedragen van de laatstverkochte Rembrandt nog naklinken in je oren, dan denk je zeker niet dat je daar een kunstwerk van een professioneel kunstenaar ziet, dat misschien nog wel meer waard zal worden. Nee, je ziet een werk van een kunstenaar, die zichzelf (en daarmee jou als koper) niet serieus neemt.

3. De kunstenaar gelooft de volgende mythe: kunstenaars horen niet commercieel bezig te zijn, maar horen vanuit hun hart te werken en zijn meestal straatarm (behalve een paar superberoemdheden die idioot hoge bedragen vragen). Verkopen past meer bij bedrijven, en de meeste kunstenaars zien zichzelf niet als bedrijf. Dat begrijp ik heel goed, maar de belastingdienst denkt daar anders over. Die zien kunstenaars gewoon als zzp-er.

Het beste is de werkelijke waarde van je kunstwerk te vragen, en die kun je gewoon berekenen. Anders doe je jezelf en anderen tekort.

Kijk daarom eens op een andere manier naar geld. Misschien durf je dan wel een realistische prijs voor je kunstwerken te vragen. Zie geld een als een bedankbriefje voor het feit dat je iets geweldigs hebt gemaakt waar iemand de rest van zijn leven van mag genieten. Dat is niet te betalen!

Draai het verkopen ook om. Wie gún je het om jouw werk te kopen? Wie mág dat bedrag voor jouw werk neerleggen? Wie is de gelukkige die van jouw kunstwerk mag genieten, dat je hebt gemaakt door je hart en ziel erin te leggen?

Je bent als verkopend kunstenaar nou eenmaal een bedrijf en je moet gewoon geld verdienen. Maar je hoeft geen ‘commercieel’ werk te maken, dus met je kunst te reageren op de vraag van de kopers, zoals autofabrikanten wel doen. Blijf jezelf, blijf je authentieke jij. Je maakt iets unieks, iets bijzonders, mensen verwachten van jou juist iets dat ze verrast, dat je iets nieuws maakt dat ze nog niet kennen. Dat is veel waard!

Conclusie: maak het werk dat je het liefste maakt, bouw een groep trouwe volgers op en vraag realistische prijzen. Zie geld als bedankbriefjes en zie je klant als de gelukkige verkrijger van een uniek werk, die blij mag zijn om die bedankbriefjes aan jou te geven. En leer bovenal in jezelf te geloven.